Pojawiające się w ostatnim dziesięcioleciu zmiany w systemie wynagrodzeń związane są z następującymi procesami dotyczącymi zarządzania współczesną organizacją:
1) Dążeniem do umacniania konkurencyjności firmy w długim okresie w powiązaniu z dążeniem do wzrostu produktywności tj. maksymalizacji zwrotu kosztów z pracy. Tendencja ta wyraża się między innymi wzrostem ruchomej części płac oraz redukowaniem pozapłacowych kosztów pracy.
2) Dążeniem do wspierania przez system wynagrodzeń strategii firmy. Powyższa orientacja prowadzi do wzrostu wynagrodzeń odroczonych (najczęściej w postaci akcji) w wynagrodzeniach łącznych.
3) Podkreślaniu wzajemnego powiązania kultury organizacji i systemu wynagrodzeń..
4) Wprowadzaniem zróżnicowania wynagrodzenia dla wewnętrznych jednostek organizacji w zależności od ich specyfiki i warunków funkcjonowania. U podstaw komponowania form wynagrodzenia leży skuteczne motywowanie, wyodrębnione zostają bowiem te składniki, które najbardziej odpowiadają oczekiwaniom i interesom pracowników.
5) Czynnikami warunkującymi wysokość wynagrodzeń stają się wiedza oraz kompetencje.
6) Położenie nacisku na zaangażowanie całych zespołów dla osiągnięcia sukcesu organizacji. Następuje więc rozwój takich form wynagrodzenia, w których ruchoma część zależna jest od efektów pracy zespołu/grupy. Zauważyć można rozwój wynagrodzeń odroczonych oraz wynagrodzeń kafeteryjnych.
7) Integracja interesów pracowników i firmy oraz zróżnicowane systemy wartości i oczekiwań pracowników stanowią istotną przesłankę do budowy pakietowych wynagrodzeń tj. dochodów z pracy obejmujących płacowe i pozapłacowe składniki.
8) Tworzenie kompleksowych i wewnętrznie spójnych systemów motywacyjnych.
9) Wzrost roli rynkowych przeglądów wynagrodzeń. Nasilająca się konkurencyjność skłania firmy do obserwowania kształtującego się na rynku poziomu wynagrodzeń.